به این موضوع در اصطلاحِ علمای اخلاق ( تَسویف ) می گویند .
یعنی انسان در اثر فریب شیطان ، توبه و یا کارهای خیری که می خواهد انجام دهد به تاخیر بیاندازد .
تابه فکر خود فتادم، روزگار از دست رفت
تا شدم از کار واقف، وقت کار از دست رفت
تا کمر بستم، غبار از کاروان بر جا نبود
از کمین تا سر برآوردم، شکار از دست رفت
به این موضوع در اصطلاحِ علمای اخلاق ( تَسویف ) می گویند .
یعنی انسان در اثر فریب شیطان ، توبه و یا کارهای خیری که می خواهد انجام دهد به تاخیر بیاندازد .
تابه فکر خود فتادم، روزگار از دست رفت
تا شدم از کار واقف، وقت کار از دست رفت
تا کمر بستم، غبار از کاروان بر جا نبود
از کمین تا سر برآوردم، شکار از دست رفت